Bergamo – Perła u stóp Alp
Bergamo to wyjątkowe miasto, które dzieli się na dwa światy: nowoczesne Dolne Miasto (Città Bassa) i średniowieczne Górne Miasto (Città Alta), usytuowane na wzgórzu. Przez wieki kształtowane przez dominację wenecką, religię i kulturę, Bergamo opowiada swoją historię przez pałace, kościoły i place, które przetrwały próbę czasu. Spacer po Bergamo to podróż przez wieki – od dziedzictwa rzymskiego po współczesność.
🏛️ Zwiedzanie Bergamo
Wycieczka rozpoczyna się na eleganckim placu Piazza Porta Nuova, nowoczesnym wejściu do Dolnego Miasta.
Symetryczne budynki zwane Propylejami, wybudowane w 1837 roku, pełniły niegdyś funkcję komór celnych. Ich klasycystyczne kolumny nadają temu miejscu dostojny charakter.
Kilka kroków dalej wchodzimy do Centro Piacentiniano, urbanistycznego projektu stworzonego w latach 1912–1927 przez architekta Marcello Piacentiniego.
Szerokie aleje, monumentalne budynki i styl neoklasycystyczny odzwierciedlają nowoczesne oblicze miasta w XX wieku.
Dalej docieramy do Teatro Donizetti, teatru neoklasycznego otwartego w 1791 roku, nazwanego później na cześć kompozytora Gaetana Donizettiego, urodzonego w Bergamo. Jego elegancka fasada i wnętrze w kształcie podkowy oddają ducha włoskiego teatru XVIII wieku.
Następnie mijamy Kościół Świętych Bartłomieja i Szczepana, barokową świątynię z XVII wieku.
Wewnątrz znajduje się słynny ołtarz Martinengo autorstwa Lorenza Lotto z 1516 roku – prawdziwe arcydzieło renesansu.
Tuż obok stoi Palazzo Frizzoni, klasycystyczny pałac z XIX wieku, który obecnie pełni funkcję ratusza.
Jego harmonijna architektura symbolizuje dumę obywatelską zjednoczonych Włoch.
W sąsiedztwie znajduje się niewielki Kościół św. Łucji, zbudowany w XVIII wieku w stylu barokowym, poświęcony patronce osób niewidomych. To spokojne miejsce modlitwy w sercu tętniącego życiem miasta.
Teraz kierujemy się w stronę Górnego Miasta. Przechodzimy przez monumentalną Bramę Świętego Jakuba (Porta San Giacomo), zbudowaną w 1592 roku w czasach panowania Wenecjan. Ta renesansowa brama z białego marmuru oferuje zachwycający widok na równinę Lombardii.
W centrum Città Alta znajduje się renesansowy plac Piazza Vecchia, zaprojektowany w XV wieku.
Le Corbusier nazwał go „najpiękniejszym placem Europy”. Otaczają go budynki różnych epok.
Najważniejszy z nich to Palazzo della Ragione, powstały w 1199 roku i uznawany za najstarszy ratusz w Lombardii. W XIV wieku przebudowany w stylu gotyckim, symbolizuje średniowieczną autonomię miasta.
Obok wznosi się Campanone, wieża miejska z XI wieku. Co wieczór o godzinie 22 bije 100 razy – pamiątka po dawnym miejskim zakazie wychodzenia po zmroku.
Warto zapłacić za wstęp. Z góry roztacza się wspaniały widok na okolicę i możesz zrobić najlepsze zdjęcia wszystkich budynków
Kilka kroków dalej znajduje się wspaniała Kaplica Colleoniego, zbudowana w latach 1472–1476 jako mauzoleum Bartolomeo Colleoniego. Jej marmurowa fasada i bogate zdobienia czynią ją perłą renesansu.
Tuż obok stoi Katedra św. Aleksandra Męczennika, poświęcona patronowi miasta. Wzniesiona głównie w XVII i XVIII wieku w stylu barokowym, zachwyca kopułą i bogatym wnętrzem.
Palazzo del Podestà, dawny pałac weneckiego namiestnika z XIV wieku, obecnie mieści muzeum poświęcone XVI-wiecznej historii miasta.
Na początku XIII wieku przez Europę przetoczyła się straszliwa epidemia dżumy, siejąc śmierć i spustoszenie. Przerażeni i zrozpaczeni mieszkańcy Bergamo postanowili zwrócić się o pomoc do Madonny:
gdyby uchroniła ich przed zarazą, poświęciliby jej kościół na znak wiecznej wdzięczności. Na szczęście zaraza zaczęła ustępować, a mieszkańcy Bergamo zgodnie ze swoim słowem w 1137 r. dotrzymali uroczystego ślubowania. Na Piazza del Duomo, w bijącym sercu Città Alta, rozpoczęły się prace przy budowie bazyliki Santa Maria Maggiore.
Zrobili wszystko ze stylem, demonstrując swoje oddanie i zdolności artystyczne: kościół natychmiast ujawnił swój blask, a w następnych stuleciach był jeszcze bardziej upiększany, stając się prawdziwą skrzynią skarbów.
Sztuka i splendor: Lorenzo Lotto i gobeliny bazyliki
Świecące freski, wyszukane sztukaterie, cenne gobeliny i drewniane intarsje zaprojektowane przez słynnego artystę Lorenzo Lotto zdobią obecnie wnętrze budynku, tworząc atmosferę uroczystego piękna. W szczególności prace Lotto stanowią kulminację sztuki renesansu w Bergamo, z żywymi kolorami i wyrazistymi figurami.
Idąc dalej, mijamy Torre del Gombito, wieżę mieszkalną z XII wieku, dziś punkt widokowy z panoramą na dachy starego miasta.
Wspinając się jeszcze wyżej, docieramy do Klasztoru św. Augustyna, założonego pod koniec XIII wieku. Gotyckie i renesansowe elementy budowli tworzą dziś część Uniwersytetu w Bergamo – miejsca, gdzie spotykają się historia i wiedza.
Na zakończenie zwiedzania dochodzimy do Seminarium Duchownego im. Jana XXIII, nazwane na cześć papieża, który tu studiował. Założone w XVII wieku, nadal jest ważnym ośrodkiem teologicznym miasta.